เวียงแก่น

ประวัติอำเภอเวียงแก่น

คำขวัญ  เจ้าหลวงเวียงแก่น ชายแดนไทยลาว น้ำงาวพราวใส  ผาไดเด่นดัง ผาตั้งเด่นนาน ภูชีฟ้าสูงตระหง่าน ส้มโอหวานรสดี

ประวัติความเป็นมา

   กิ่งอำเภอเวียงแก่น ตั้งขึ้นตามประกาศกระทรวงมหาดไทย มีผลบังคับใช้ตั้งแต่วันที่ 1 เมษายน 2530 และได้เปิดทำการให้บริการประชาชนตั้งแต่วันที่ 15 พ.ค.2530 เป็นต้นมา โดยแบ่งท้องที่การปกครองจาก อ.เชียงของ จ.เชียงราย ออกมาตั้งเป็นกิ่ง อ.เวียงแก่น มีท้องที่การปกครอง 3 ตำบลประกอบด้วย ต.ม่วงยาย ต.หล่ายงาว ต.ปอ ทางทิศใต้ของที่ว่าการอำเภอเวียงแก่นปัจจุบัน 

    


   ในอดีตเคยเป็น"เมืองเวียงแก่น" ตั้งอยู่ริมฝั่งแม่น้ำงาว มีอายุประมาณ 700 ปี ราว ๆ สมัยกรุงสุโขทัยและเมืองเชียงราย มีเนื้อที่ประมาณ 90 ไร่เศษ มีคูน้ำล้อมทั้ง 4 ทิศ ลึกประมาณ 10 เมตร โดยตลอดมีกำแพงกั้นอาณาเขต ของตัวเมืองอย่างแน่นหนา มี "เจ้าหลวงเวียงแก่น" เป็นผู้ครองเมือง ต่อมาได้เกิดสงครามสู้รบกับกองทัพของพ่อขุนเม็งรายมหาราช จากการสู้รบครั้งนั้น เจ้าหลวงเวียงแก่นผู้ครองเมือง ได้สิ้นพระชนม์ในที่รบไปด้วย จากนั้นเมืองเวียงแก่นได้ถูกทิ้งร้าง 
                     ดังนั้น เพื่อเป็นการเทิดพระเกียรติแก่เจ้าหลวงเวียงแก่น ซึ่งเป็นผู้ครองเมืองเวียงแก่นในอดีต และเพื่อเป็นสิริมงคลแก่ กิ่งอำเภอ ที่ตั้งขึ้นใหม่ ประชาชนทั้ง 3 ตำบลจึงได้เสนอชื่อกิ่งอำเภอว่า "กิ่งอำเภอเวียงแก่น" ต่อมาได้รับการยกฐานะเป็นอำเภอเวียงแก่น เมื่อวันที่ 7 กันยายน 2538 

ลักษณะภูมิประเทศ

ที่ตั้งและอาณาเขต

        อำเภอเวียงแก่นตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือของจังหวัด มีอาณาเขตติดต่อกับเขตการปกครองข้างเคียง ดังนี้

• ทิศเหนือ ติดต่อกับเมืองห้วยทรายและเมืองปากทา แขวงบ่อแก้ว สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว
• ทิศตะวันออก ติดต่อกับเมืองปากทา แขวงบ่อแก้ว สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว
• ทิศใต้ ติดต่อกับอำเภอเทิง จังหวัดเชียงราย



http://www.oknation.net/blog/norapallop/2013/02/18/entry-1

• ทิศตะวันตก ติดต่อกับอำเภอขุนตาลและอำเภอเชียงของ จังหวัดเชียงราย

พื้นที่ / ลักษณะภูมิอากาศ

•    เนื้อที่ พื้นที่  526 ตร.กม.  
•  สภาพภูมิอากาศ  เป็นแบบมรสุมเขตร้อน มี 3 ฤดู ได้แก่ ฤดูร้อน ฤดูฝน และฤดูหนาว
  

ที่มา http://www.oknation.net/blog/norapallop/2013/02/18/entry-1

พระเจ้าทันใจ วัดบ้านม่วง

ศาสนา

ส่วานใหญ่นับถือศาสนาพุทธ และศาสนาศริสต์

   

ประชากร

จำนวนประชากรชาย 16,485 คน

จำนวนประชากรหญิง 15,923 คน

รวม 32,408 คน

ความหนาแน่น 61.61 คน/ตร.กม.

   

อาชีพ

อาชีพหลัก : เกษตรกรรม เช่นการทำสวนส้มโอ การเพาะปลูกข้าวเหนียว ข้าวเจ้า ขิง      ข้าวโพด  ผลไม้เมืองหนาว สตอเบอรี่ ผักปลอดสารพิษ หอมหัวใหญ่
อาชีพรอง : การทอผ้า หัตถกรรมชาวเขา เครื่องจักสาน เครื่องเงิน การแปรรูปผลิตภัณฑ์จากส้มโอ และกล้วย และรับจ้างทั่วไป

ส้มโอสดๆจากสวน

ที่มา https://www.facebook.com/

สตอเบอรี่แสนหวานจากดอยผาตั้ง

ที่มา http://www.muangthai.com/thaidata/39738

การทำนาก็เป็นอีกอาชีพหนึ่งที่ชาวเวียงแก่นยึดเป็นอาชีพหลักค่ะ

แหล่งน้ำสำคัญ  แม่น้ำงาว แม่น้ำโขง ลำห้วยวอง อ่างเก็บน้ำห้วยวอง อ่างเก็บน้ำขุมดิน อ่างเก็บน้ำทุ่งคำ อ่างเก็บน้ำห้วยเอียน อ่างเก็บน้ำห้วยน๊อต อ่างเก็บน้ำทุ่งควน

วิธีการหาปลาชาวลุ่มน้ำงาว

    รวงข้าวสีทองที่อุดมสมบูรณ์ของทุ่งนายามเช้าค่ะ

           

ท้องทุ่งนาที่เขียวขจี หอมกลิ่นดิน กลิ่นรวงข้าวมากๆเลยค่ะ

• การหาปลาในลุ่มแม่น้ำงาวด้วยเครื่องมือภูมิปัญญาที่เรียกว่า คั้ง

          อ่างเก็บน้ำวองที่ใช้ในการอุโภค- บริโภคและใช้ในการเกษตร

วิวและบรรยากาศยามเย็นที่อ่างเก็บน้ำวองค่ะ

มาลองสัมผัสบรรยากาศแดนดินถิ่นสวรรค์ และวิถีชีวิตของชาวเวียงแก่นกันได้น่ะค่ะ รับรองว่าคุณจะหลงรักค่ะ